Afbeelding
Foto: Corine Zijerveld

Bijgetankt

Column Poespas

Vorige week maandag was ik op weg naar de praktijk toen ik werd gebeld. Ze konden niet naar binnen in de kliniek: het slot zat vastgevroren en er lag een meter hoog opgewaaide stuifsneeuw tegen de deur. Of ik even de sneeuwschep en strooizout wilde meenemen.

Nou was ik al halverwege, maar heel voorzichtig draaide ik om op de besneeuwde spekgladde wegen. We gingen ervan uit dat wel veel mensen zouden afbellen, maar niets bleek minder waar.

De twee operaties van de ochtend waren er ook al toen ik aankwam. Het slot was verwarmd met een aansteker en was al geopend. Met de sneeuwschep maakten we een pad en met het strooizout zorgden we ervoor dat mensen veilig naar binnen konden. Het was de eerste dag na mijn vakantieweekje en de laatste dag was zo’n gekkenhuis geweest met drie spoed patiënten op de operatietafel. Deze dag was een weerzien met die dieren: de jonge hond die aan een vastgelopen maiskolf was geopereerd kwam later op de dag huppelend en vrolijk binnen en was zelfs gegroeid in die ene week! Dat hondje kon verder getransporteerd worden naar zijn nieuwe baas in Amerika! De kat waarbij we de gebroken en afgescheurde staart hadden geamputeerd zat er zeer tevreden bij en we konden veilig de hechtingen verwijderen. Dat waren al fijne resultaten.

Het hondje van de keizersnee was een ontzettend goede moeder en gaf zichzelf helemaal weg aan haar snelgroeiende pups. De moeder deed het heel goed en de pups groeiden dus als kool! Al met al een prettig begin van de werkweek na een ontspannen weekje op Vlieland.

De hele maandag stond ook volgeboekt met patiënten die de eigenaren het liefst door een bekend iemand wilde laten onderzoeken, terwijl er de hele week een ervaren waarnemer had gestaan. Het gaat toch om het vertrouwde contact, bleek maar weer. De energie die het vakantieweekje had opgeleverd kon ik meteen aanwenden om er de hele dag non-stop tegenaan te gaan.

‘s Avonds waren de wegen nog altijd helemaal wit en niet geveegd of gestrooid? Maar vanaf woensdag konden we weer probleemloos naar de praktijk rijden en waren de wegen goed begaanbaar.

Dat was ook de dag dat de vakantie alweer ver weg leek te zijn. Maar onbewust heb je daar toch altijd heel veel aan.

Uit de krant