Afbeelding
Foto: Corine Zijerveld

Zomerhulp

Column

In deze zomer was er niet alleen sprake van Corona, maar ook van vakantiedagen die opgenomen waren of moesten worden. De buitenland vakanties werden door iedereen gecanceld, maar vrij nemen om de accu op te laden, gebeurde natuurlijk nog wel. Dat betekende, in het kleine team zoals we dat in Hoofddorp hebben, dat er meteen een forse bres was geslagen in de bezetting.

De paar dagen die ik weg was naar Terschelling en het eigen huis werden soepel opgevuld door Milja en de ervaren ZZP’er Alies. Maar de afwezigheid van assistentes is lastiger. Gelukkig vond ik mijn dochter Nina bereid om in deze zomer te komen helpen. Drie jaar geleden had ze ons ook al in de zomermaanden bijgestaan, maar dat was in Hillegom in een groot team. Nu stond ze er vaak alleen voor. Van thuis kende ze wel mijn verhalen over ‘druk, hectisch, spannend, emotioneel, gepassioneerd, succes, teleurstelling, blijdschap, verdriet, etc.’. En nou kon ze het ‘live’ meemaken! Ze werd snel in het diepe gegooid. Na een paar dagen meewerken, terwijl er ook een ervaren assistente was, kwam daar de woensdag dat zij en ik alleen de praktijk moesten runnen. Twee woensdagen achter elkaar zelfs. Het voelde als een familiedag.

De telefoon stond niet stil. ’s Ochtends was de agenda al grotendeels vol. Het ene spoedgeval na het andere diende zich aan en ik liet haar zoveel mogelijk de afspraken ertussen plannen. Sommige controleafspraken liet ik haar verzetten naar een andere dag; ook dat deed ze heel goed. Zo kwam er af en toe ruimte om uitgelopen afspraaktijd in te halen en weer op schema te gaan werken. Er werden tussendoor twee flessen wijn, een pak stroopwafels en een zak koffiekoeken gebracht. Ook kwam er een handgeschreven brief binnen waarvan ik dacht dat het een bedankje was. In het midden van de volle wachtkamer begon ik de brief voor te lezen. Het bleek echter een boze brief van iemand die vond dat we onze administratie niet op orde hadden. Ook dat hoort erbij. Het hele spectrum aan emoties kwam deze dag langs. Aan het einde van had ze nog drie afspraken (na sluiting) gepland en moest ik nog vier mensen terugbellen, wat ze ook keurig in de agenda had gezet. Mijn vrouw en andere dochter waren een midweekje weg. Dus toen we eindelijk thuis op de bank lagen en de ervaringen van de dag nog bespraken lieten we twee pizza’s bezorgen omdat we de puf niet hadden om ook nog origineel te gaan koken. De komende drie weken is er ook een assistente op vakantie, maar dat wordt opgevangen door Rachel en Priscilla, onze nieuwe vaste kracht. Nina is weer naar Delft om de studie op te pakken.

Uit de krant