Afbeelding
Foto: Cor de Mooy

App en overvloed

Column

Ik had weekenddienst en werd in alle vroegte zocht Natasha, die een honden uitlaatservice heeft, contact met mij. Ze was al een groepje honden aan het uitlaten op het strand op zaterdagochtend. Eén van de honden, een labrador van 3 jaar, Bas, gedroeg zich heel raar. Hij was wankel en onvast op de poten, luisterde amper en liep steeds een andere kant op dan de rest van de roedel. Natasha vertrouwde het niet. Ze stuurde eerst een appje of ik degene was die dienst had en toen ik dat bevestigend beantwoordde kreeg ik haar aan de spoedlijn. Ik reed meteen naar de kliniek en we kwamen tegelijk aan. Waggelend liep Bas van haar busje naar de deur van de praktijk. Hij was drie jaar oud en verkeerde in een goede gezondheid. Ik onderzocht hem helemaal en dacht aan middenoorontsteking, een vorm van epilepsie of een vergiftiging.

De dag ervoor had hij nergens last van gehad. Bij het algemene onderzoek kon ik geen afwijkingen vinden. Zijn hart was goed, zijn oren waren schoon, de stand van zijn kop was normaal, zijn pols was precies wat ie moest zijn en zijn reflexen waren, zij het iets vertraagd, geheel in orde. Ik begon aan Natasha te vragen wat de situatie in het huis van de hond Bas was. Het bleek dat zijn baasjes op vakantie waren en dat alleen de zoon des huizes thuis was. Zij liet Bas twee keer per dag royaal uit. Dat was zo afgesproken. Ik vroeg haar hoe het huis er vanochtend uitzag. Nou, het was wel een beetje een puinhoop. Eigenlijk leek het wel of er een enorm feest was gevierd, de avond en de nacht ervoor. Voorzichtig begon ik aan de mogelijkheid te denken dat Bas wat gegeten had wat niet echt voor hem bestemd was. Omdat ik niets alarmerend kon vinden en Natasha een goede kijk op honden heeft besloten we dat hij met haar mee mocht ter observatie en dat ze hem warm zou houden en veel te drinken zou geven. Ook zou ze bij de zoon informeren of er die avond ervoor wat gebeurd was in huis. Tot 12.00 uur kreeg ze geen contact met de jongen. Hij beantwoordde zijn telefoon niet. Pas vroeg in de middag kreeg ze hem aan de lijn. Met een slaperige en rasperige stem vertelde hij schuchter en schuldbewust dat het tot de mogelijkheden behoorde dat de hond een halve appel met daarin hasj gegeten kon hebben. De waarschijnlijkheidsdiagnose was hiermee wel rond. Bas had een bad trip gehad en moest deze dag gewoon bijkomen. Hij had iets te overvloedig van de verboden vrucht gesnoept. Vooralsnog is mij niet bekend of de ouders hiervan op de hoogte zijn gebracht.

Uit de krant