Benauwd

Vrijdag was de laatste werkdag voor mijn vakantie. Het was een stuk drukker dan normaal. De hele week liep al ik met een dik opgezet hang-oog rond, omdat een muggenbult nogal uit de hand was gelopen. De reacties van de eigenaren liepen uiteen van: "Heb je lopen vechten?" tot: "Mijn hemel, wat is er in hemelsnaam gebeurd?"

Op donderdag had ik bij de apotheek zelfs een ooglapje gehaald, maar dat was niet stoer piratenzwart, maar zalmroze met een wit elastiekje. Dat maakte het aangezicht er niet beter op. Vrijdag echter zag het er allemaal al een stuk rustiger uit. Dat was maar goed ook want de wachtkamer was de hele dag compleet gevuld. Zonder het bewust te zijn, werkten we in elke pauze door om de wachttijd van de eigenaren tot een acceptabele duur te beperken. Wederom sprak een betrokken diereigenaar me aan over het geweldige besluit van de provincie Noord-Holland om niet door te gaan met de foute keuze betreffende de DuinPolderWeg. Deze man was extreem opgelucht en bedankte, onder andere, mij voor de inzet om dit voor elkaar te krijgen. Een hond die moeilijker liep en een andere hond die verraderlijk hoestte moesten beiden op de foto. Tevens kreeg ik een patiënt op controle die al bijna een half jaar een gaatje in de huid onder zijn oog had. Daar haalden we een deel van een grasaar uit! Wie weet was dat er wel de oorzaak van; of was die grasaar er pas de laatste dag in gekomen door hem op te eten? Die hond zien we binnenkort weer terug. Langzaamaan werd het 17.00 uur. Toen kwam een zeer benauwde kat binnen. Hij kon niets meer behalve met open bek zitten hijgen. Het zag er vreselijk uit. Het ging om een jonge raskater van 4 jaar die in de ochtend nog gewoon had gespeeld. We dachten meteen aan een ernstig hartprobleem, dat bij deze katten geregeld voorkomt. Bij het EHBO-onderzoek in de zuurstof kooi bleek dat er geen pols te voelen was en dat geen hartslag te horen was. Het zag er problematisch uit. De zuurstofkooi, het waakinfuus en vochtafdrijvers gaven enige verlichting. Op de röntgenfoto's bleken de longen eigenlijk best schoon te zijn: geen vochtophopingen. Dit deed ons besluiten om bloed af te nemen om daar een test op te doen of de hartspier aangetast was. Na drie kwartier onzekerheid (het is snel, maar het lijkt zo ontzettend lang) bleek uit de test dat zijn hart wel goed was! Deze uitslag en de röntgenfoto maakten een allergische reactie op een insectenbeet ineens veel waarschijnlijker. Die had ik ook gehad bij mijn oog... We gaven als extra medicatie nog een specifieke anti-allergie injectie en dezelfde avond kon hij nog naar huis! Rustig ademend.

Wat een opluchting.

Na mijn vakantie ga ik alle dagen in de week in onze vestiging in Hoofddorp werken. In Hillegom staat ons vertrouwde team elke dag van 8.00 u tot 20.00 u voor jullie klaar om de dieren te helpen.