Afbeelding
Foto: Cor de Mooy

Opening!

Column

Op 23 juni vond de officiële opening plaats van onze nieuwe vestiging in Hoofddorp. Het was ongekend hoeveel mensen daarop afkwamen. Waarschijnlijk speelde het feit dat we vlakbij winkelcentrum "Het Paradijs" zitten een grote rol.

Massa's mensen kwamen langs en kregen ene enthousiaste rondleiding door de opgefriste kliniek. Er waren ook mensen bij die ik al eerder op een maandag had gezien. Zo kwam een oudere man, die niet helemaal goed ter been was, met zijn hondje langs. Een week ervoor was hij op het spreekuur geweest omdat Bobo al twee dagen met een dichtgeknepen oog rondliep. Het pus stroomde eruit. Het was vreselijk zielig. Ik onderzocht hem op de behandeltafel en zag iets in de laterale ooghoek dat ik niet vertrouwde. Bobo was nogal bijtgraag dus voordat ik iets met hem kon doen moest ik hem verdoven. "Mijn vorige hond is in de narcose gebleven. U weet toch wel wat u doet, meneer?", zei de man met bibberende stem. "Eigenlijk wil ik liever niet dat u hem verdoofd." Helaas moest ik hem ervan overtuigen dat een sedatie noodzakelijk was en dat de kans dat Bobo niet uit zijn verdoving zou ontwaken verwaarloosbaar klein was. Schoorvoetend stemde hij ermee in, maar hij schuifelde zelf naar de wachtkamer omdat hij er niet bij wilde zijn. In de ader kreeg Bobo zijn spierverslapper en twee minuten later kon ik een enorme grasaar achter het oog vandaan halen!

Een kleurtestje op het hoornvlies liet zien dat er ook een forse beschadiging aanwezig was. Snel spoot ik Bobo weer wakker en de eigenaar kon hem weer in zijn armen sluiten. Dolgelukkig zei de man dat hij in de wachtkamer gebeden had dat alles goed zou gaan en dat Bobo gelukkig steun van Hem had gehad. Nou zag ik ze weer en dankzij de intensieve nabehandeling zag hij er weer optimaal uit. Hij had een prachtig bloemstuk bij zich.

Ook kwamen de eigenaren van Sprite op me af om te vertellen dat hij weer helemaal okay was. Ik moest even schakelen, maar net op tijd viel het kwartje: ik herinnerde me dat Sprite een maand eerder geweest was omdat hij al drie dagen niets at. Ze hadden alles al geprobeerd maar niets had gewerkt.

Ook de hulp van een paragnost die aan de hand van een opgestuurde foto (en na het overmaken van 75 euro) kon aangeven wat Sprite mankeerde leverde geen verbetering op. Ik keek Sprite na en zag dat hij knalgeel was. Een leverprobleem. Voor de zekerheid nam ik bloed af waaruit ook bleek dat hij een alvleesklierontsteking had. Sprite is twee dagen in Hillegom op de intensive care geweest en ging toen vrolijk etend naar huis! De eigenaren hadden een schitterende doos met een fles rode en witte wijn bij zich!

Zo werd de opening een feestelijk weerzien met tevreden baasjes en konden we ook benieuwde dierenbezitters laten zien wie we zijn en wat we doen.

Uit de krant