Kerst-dienst

Dit weekend had ik dienst en de telefoon stond amper stil. De meeste telefoontjes hadden te maken met de kersttijd. Het begon al met zaterdag toen een Labrador een strik uit een Kerstboom had opgegeten. Ik meende eerst dat dat wel zou loslopen, maar we besloten toch om Bram te laten komen. Dat was maar goed ook. Het ging om een 'harde' strik van een plastic ruitvormige structuur met glitterstof bekleding.

En een ijzeren clipje. De eigenaren waren 10 minuten na het optuigen weg geweest. Precies genoeg voor het verorberen van de kerstversiering. We gaven Bram eerst nog wat te eten en vervolgens de traditionele braakopwekkende injectie. Met enige moeite gooide hij zeker driekwart van de kapot gekauwde plastic rommel eruit. En gelukkig kwam het scherpe ijzeren clipje ook mee. Met een dieetadvies en darm beschermende medicijnen kon Bram weer naar huis. De eigenaren waren dolgelukkig met deze snelle oplossing, want nog geen vijf maanden geleden moesten ze naar een specialist om Bram voor een kolossaal bedrag te laten opereren aan een stok die hij had opgegeten en waarvan de splinters achter zijn oogbol waren gekomen. Ze besloten ter plekke om Bram tegen ziektekosten te gaan verzekeren. En de kerstboom ging de deur weer uit. Die heeft welgeteld één dag gestaan. Net thuisgekomen ging de telefoon weer. Twee bezorgde eigenaren belden dat hun hond het kerststukje van tafel had gepakt en de kleine kerstballetjes had opgegeten. Er lagen nog glassplintertjes op de grond, verder was alles weg. De hond leek veel buikpijn te hebben. Het was waarschijnlijk al meer dan drie uur geleden, want ze waren een tijd weggeweest. Laten braken had geen zin meer. Boris mocht ook komen om tegen buikpijn te behandelen. We schreven omhullende voeding voor. Tevens mocht de hond kleine stukjes watten door het eten toegediend krijgen. Die gaan dan om de scherpe glasscherfjes zitten. Vrolijk kwispelend ging de hond de deur weer uit. Ik was nog net niet vertrokken toen een eigenares van een kat belde dat ze haar poes zwaar onderkoeld in de schuur had gevonden. De kat van 19 jaar was in de sneeuw buiten geweest en was niet binnen het normale tijdsbestek teruggekomen. Toen ze na een uur ging zoeken vond ze de kat zwaar ademend op haar zij op de betonnen vloer van de schuur. Helaas kon ze niet naar de kliniek komen vanwege het slechte weer dus bood ik aan naar haar toe te gaan. Ik heb winterbanden onder het Golfje zitten. Eenmaal in Hoofddorp besloot ik de kat mee te nemen. Ze was al ingepakt in 2 dekens met kruiken erbij. Ze was mager en slap. Maar ze was een paar uur geleden nog oké. Dus reed ik snel naar Hillegom om een warm infuus aan te leggen en haar in de couveuse te doen. Mede dankzij medicijnen en het infuusje zat ze 2 uur later weer overeind(!) en kon ik haar weer naar huis brengen. Ik kreeg een zakje met kerstkransjes van de dankbare eigenaren.