Bekwame gemeenteraadsleden gevraagd

Bij politieke partijen is het spel weer op de wagen. Het om de vier jaar terugkerende spel rond nieuwe verkiezingen zoals partijprogramma schrijven en kandidaten kiezen. Landelijk speelt dat op dit moment niet want we hebben in maart van dit jaar nog gestemd voor ons parlement, de Tweede Kamer. Resultaat: een record aantal van 19 fracties, groot, klein, en heel klein. Een enorme versplintering, ronduit dramatisch voor het effectief functioneren van ons parlement. 

Ondertussen is er al een half jaar voorbij met oeverloos informeren en formeren om tot een nieuw kabinet te komen. Zonder resultaat. Maar informateur Remkes gaat deze week zijn conclusies trekken of er kans van slagen is voor een minderheidskabinet dat op voorlopige steun van de Tweede Kamer kan rekenen. Of misschien wel een meerderheidskabinet, wie weet? 

Hij, VVD, CDA en D66 hebben eerst de Algemene Politieke Beschouwingen over Rijksbegroting voor 2022 afgewacht. Daarbij greep de Tweede Kamer, nu de baas over het demissionaire kabinet Rutte III, haar kans een aantal explosieve onderwerpen politiek onschadelijk te maken door veel extra geld beschikbaar te stellen voor klimaat, sociale woningbouw, gelijktrekken lerarensalarissen, lagere energierekening, defensie en veiligheid. Of hierdoor het formeren wordt bespoedigd valt nog te bezien. De eindconclusie van Remkes kan ook zijn: nieuwe verkiezingen. En dan is het spel van partijprogramma’s schrijven en nieuwe kandidatenlijsten opstellen meteen weer vol op de wagen. Altijd weer een nerveus intern gevecht voor politieke partijen waarbij spaanders kunnen vallen zoals af splitsers voor zichzelf kunnen beginnen.

Op plaatselijk niveau is hetzelfde spel nu al wel op de wagen. Dit, met het oog op de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2022. Partijprogramma’s worden langzamerhand afgerond, kandidatenlijsten opgesteld en beoogde wethouder kandidaten aangewezen. Een hele klus want het vertrouwen in de politiek is opnieuw gedaald. 

Plaatselijke afdelingen van politieke partijen hebben tegenwoordig geen, nauwelijks of enkele tientallen leden. Een kleine vijver om hun ‘volksvertegenwoordigers’ uit te kiezen. Hoe representatief zijn politieke partijen daardoor nog? Politieke partijen zouden daarom actiever op zoek moeten gaan naar een breder draagvlak in de bevolking. Naar kandidaten met aanzien en respect, met oprechte betrokkenheid en die het verschil kunnen maken. Maar die ook een overtuigend verhaal kunnen houden en daardoor effectief invloed kunnen uitoefenen op de menings- en besluitvorming. Bestand zijn tegen macht en tegenmacht. Daardoor kan het politieke debat in de Raad weer aantrekkelijk worden en komen zowel belangstellenden als belanghebbenden weer terug op de publieke tribune.

Ik heb dat vorige week gedaan in Hillegom na de periode van digitaal vergaderen. Maar al gauw knapte ik eerlijk gezegd af na dat Bloeiend Hillegom splitser/zetelrover Co Jansen als eenmansfractie zonder achterban, bestuur en leden, tot ergernis van de gemeenteraad, de raadsvergadering onnodig ophield door oeverloos te ratelen over de Mobiliteitsvisie van Hillegom en zelfs een overbodige motie over verkeersveiligheid indiende. Overbodig, omdat wat hij wilde bereiken (verbeteren verkeersveiligheid) al in het voorstel voor de Mobiliteitsvisie van het college van B&W staat, nota bene als speerpunt 1. Dergelijk gedrag, bij Jansen meer regel dan uitzondering, jaagt belangstellenden op de publieke de raadszaal uit en ondermijnt het aanzien van en het vertrouwen in de gemeenteraad.

Notenkraker is een column van Jos Draijer en verschijnt om de week in De Hillegommer. Reageren? Mail: redactie@dehillegommer.nl.