Bultje…

De agenda stond al strak volgepland. Er meldde zich iemand aan de balie. Hij had een poes bij zich met een bultje. Hij wilde alleen maar dat er even naar gekeken werd. De assistente zei dat we vol zaten en dat ze het de arts ging vragen.

Ze liep de spreekkamer in waar ik net met de afsluiting van een consult bezig was. De 22-jarige kat bleek gelukkig een stuk fitter dan de eigenares had gedacht. We hoefden alleen het dieet aan te passen! Ik besloot dat we ook wel even naar het bultje zouden kunnen kijken, maar eerst nog een meisje met een konijntje dat niet at. De man keek me in de wachtkamer boos aan: hij was toch aan de beurt, dacht hij, met zijn kat met de bult? Ik legde uit dat we hem tussendoor zouden behandelen, waar hij mopperend mee akkoord ging. Het konijnen bleek een maagoverlading te hebben, die we moesten gaan verhelpen. Dan staat de maag helemaal vol met vloeistof en dreigt hij te scheuren: dan is het over! Spoed was geboden. Met de assistente verdoofden we het konijntje en lukte het om een sonde in te brengen in de slokdarm. Er kwam meteen een soort groene soep uit het slangetje en ik voelde de maag slapper worden. Er werd op de deur geklopt. Meneer vroeg of hij nu eindelijk aan de beurt was. Ik probeerde rustig uit te leggen dat hij zonder afspraak was binnengelopen en dat we ons uiterste best deden om hem tussen de andere patiënten, die wèl een afspraak hadden gemaakt, zouden proberen te helpen. Hij vroeg me er rekening mee te houden dat hij niet ”eeuwig de tijd had”. Het konijntje voelde zich al meteen veel beter. Via de oor-ader konden we hem weer wakker spuiten en medicatie toedienen. Hij werd door de assistente naar de verwarmde opname kooi gebracht en ik riep de ongeduldige man binnen. Het bultje bleek een gigantische melkliertumor! Het betrof een tumoreus proces dat was gaan zweren en zeker 9 cm lang was en 3 cm breed. De poes was veel te laat gesteriliseerd. En dan krijg je dit soort aandoeningen. Ik besloot dezelfde dag, als alle patiënten geweest waren, deze kat te gaan opereren. De eigenaar ging er gelukkig mee akkoord, maar ik moest wel zijn zoon bellen om een en ander toe te lichten. De poes was al 15,5 jaar, maar doorstond de operatie vlekkeloos. Op de preoperatieve röntgenfoto bleek dat de longen schoon waren! De enorme snede kreeg ik mooi dicht gehecht en we deden haar een rompertje aan. Omdat we haar voorzichtig wakker wilden laten worden had ik ‘s avonds om 22.00 uur met de eigenaar afgesproken om haar op te halen. Hij kwam om half elf opdagen. Ik kon zijn poes wakker en fit overhandigen en hij kreeg pijnstillers mee. Bij de eerste controle zag alles er prachtig uit. We kregen een fles champagne, een bos bloemen en een doos truffelchocola cadeau! Dat had ik niet zien aankomen.