Afbeelding

Fundamentele onzekerheden

Column Notenkraker

We zijn bijna zo ver dat we het even niet meer over Corona willen hebben. Niet omdat we uit de brand zijn. Er worden immers dagelijks rond de 100 coronapatiënten in een ziekenhuis opgenomen. Het totaal aantal doden stijgt nog steeds, maar minder snel. Afgelopen zondag was het aantal mensen dat in een ziekenhuis opgenomen is (geweest) 9704. In totaal zijn nu, voor zover bekend, 3684 mensen (die getest zijn) overleden aan de gevolgen van het coronavirus. Het werkelijke aantal ligt veel hoger omdat veel (niet geteste) ouderen in verpleeg- en verzorgingshuizen overleden zijn. Uitermate schrijnende cijfers die het aantal van 1836 slachtoffers van de watersnoodramp van 1953 overtreffen.

Toch overheerst het gevoel dat de maatregelen blijken te werken en dat we over de piek van deze pandemie heen zijn. Daarom wordt geleidelijk steeds meer gesproken over andere onderwerpen maar die wel met deze coronacrisis te maken hebben. Kritiek op de aanpak, gebrek aan beschermingsmiddelen en de afgekondigde maatregelen neemt toe. Begrijpelijk. Want onze samenleving, maar ook vrijwel ieder individu, wordt in onzekerheden gestort. Onzekerheden over van alles: werk, inkomen, school en kinderopvang, contactmogelijkheden, plannen en evenementen die in duigen vallen. En over hoe lang dit allemaal nog gaat duren. Maar ook dat het nog erger kan worden zolang er geen effectief werkend vaccin is, misschien wel een jaar of meer. De vrees neemt toe dat meer fundamentele onzekerheden zich aandienen die vertrouwde publieke systemen en voorzieningen bedreigen zoals een stil vallende economie met grote gevolgen voor de betaalbaarheid van sociale zekerheid en gezondheidszorg, of zelfs de pensioenen. Kunnen banken deze crisis wel aan en lukt het hen de euro niet aan hyperinflatie ten onder te laten gaan? Of wat te denken van het functioneren van het openbaar bestuur? Valt er nog wel beleid te maken wanneer er zoveel fundamentele onzekerheden bestaan?

Op lokaal niveau: hoe maak je als gemeente Hillegom, Lisse en Teylingen een begroting voor volgend jaar als je niet weet wat de inkomsten en uitgaven worden? Hoe kun je woningbouw plannen of gedecentraliseerde taken uitvoeren wanneer je als gemeenteraad in het duister tast over de financiering daarvan? Belofte maakt schuld. Sterft de lokale democratie uiteindelijk een stille dood wanneer de gemeente gereduceerd wordt tot een beeldscherm en toetsenbord voor de burger, de kiezer? Zonder krant of persoonlijk contact?

Over de kiezer gesproken, over minder dan een jaar (20 maart 2021) zijn er al weer verkiezingen voor de Tweede Kamer. Het is zeer de vraag of er tegen die tijd een werkend vaccin tegen het coronavirus is. Bovendien, experts zeggen dat een tweede golf corona niet uit te sluiten is. Dat betekent dat de burgers dan waarschijnlijk nog steeds in de 1,5 meter samenleving leven. Met alle beperkingen van persoonlijke vrijheden van dien. Dus met een gevoel van fundamentele onzekerheid over gezondheid, welvaart en vrijheid staan de kiezers in het stemhokje op afstand van 1,5 meter van elkaar.

Enige troost: het is veel stiller op straat, de buitenlucht is schoner en de sterrenhemel is veel vaker helder zichtbaar. Maar nu nog even stemmen. Enige kandidaten: Apple, Microsoft, Zoom en Team.

Notenkraker is een column van Jos Draijer en verschijnt om de week in deze krant. Reageren? Mail naar: redactie@dehillegommer.nl.

Uit de krant