John van Bakel (links voor) met naast hem zijn vrouw Annelies en zoon Martijn. | Foto: Caroline Spaans
John van Bakel (links voor) met naast hem zijn vrouw Annelies en zoon Martijn. | Foto: Caroline Spaans

Glazenwasserij en schoonmaakbedrijf Van Bakel viert zilveren jubileum

Zakelijk

Van Bakel is jarig. Het bedrijf viert zijn 25-jarig bestaan zonder receptie en veel poespas, maar de klanten hebben inmiddels wel een lekkere slagroomtaart ontvangen.

Door Caroline Spaans

Voordat hij een eigen bedrijf startte als glazenwasser, was John Van Bakel buschauffeur bij de NZH en rolde in het glazenwasservak via de vader van een vriendje van zoon Martijn. John liet zich op 1 april 1993 inschrijven bij de KvK en na verloop van tijd groeide het aantal klanten en bouwde John zijn werkzaamheden bij NZH meer en meer af, dat had hij zo kunnen afspreken met zijn werkgever. Na vijf jaar had hij zoveel werk, dat hij volledig stopte bij NZH. Al die tijd verrichtte John zijn glazenwasserswerkzaamheden vanuit huis, in Hillegom

"Toen Meer en Duin gebouwd werd in Lisse, hebben we daar een bedrijfspand gekocht. Dat was eind 2004", vertelt zoon Martijn, die in 2005 bij zijn vader ging werken.

Momenteel heeft Van Bakel acht medewerkers in dienst. "En dat willen we graag zou houden," vult zijn vrouw Annelies aan. "Zo houden we het overzichtelijk voor ons allemaal. Het grote voordeel van ons bedrijf is, is dat we heel flexibel zijn. 'Nee' verkopen we niet."

Ook veel opdrachten in het buitenland

De klantenkring van Van Bakel zijn louter bedrijven. Martijn: "We bestaan nu 25 jaar en sommige klanten zijn ook 25 jaar bij ons, of 20 jaar. Echt heel trouw!"

Nu is het merendeel schoonmaak, onderhoud en het schoon opleveren voor bouwbedrijven. Maar ook winkelopleveringen door heel Europa, van Antwerpen tot Parijs.

Vader en zoon vertellen over een bijzondere opdracht in het buitenland: "In Toulon hebben we ooit een groot winkelpand op moeten leveren. Dat was nachtwerk. De volgende ochtend om 9.00 uur moest de winkel open. Wij gingen om 20.00 uur naar binnen en kregen een bewaker mee. Hij zat bij de deur alles in de gaten te houden, maar blijkbaar vertrouwde hij ons wel. Want na een kop soep ging hij om een uur elf onder een stelling liggen en viel in slaap.

's Morgens om een uur 8 waren wij klaar met ons werk en werd hij wakker!"

Toekomst

Annelies hoopt dat John over een jaar of tien nog maar één dag in de week werkt. "Nou," lacht John, "dan ben ik er nog niet los van hoor!" Hij wordt 66 dit jaar, maar weet van geen ophouden. Martijn is per 1 januari dit jaar toegetreden tot de VOF en neemt het stokje over van zijn vader.

" Het roer gaat niet om hoor, het gaat goed zoals het gaat", laat hij weten. "Ik ben misschien wat zakelijker dan mijn vader, dus dat zou het enige verschil zijn, maar verder gaat het al 25 jaar goed en deze koers blijven we varen."

Uit de krant