Jantiene (links) en Sandra met een bewoner van Parkwijk.
Jantiene (links) en Sandra met een bewoner van Parkwijk.

Jantiene en Sandra hebben hun hart verpand aan ouderzorg

Zorg & Welzijn

ZORG - De media staan bol van de problemen in de ouderenzorg. Iedereen heeft het erover: te weinig geld, te veel regels, te veel administratie, te weinig personeel en te hoge werkdruk. Waarom zou je überhaupt nog kiezen voor het vak? Jantiene en Sandra, werkzaam bij HOZO, vertellen waarom.

Jantiene: "Als 22-jarige ben ik als bijbaantje in de keuken van Parkwijk, een van de woonzorgcentra van HOZO, gaan werken. Zo heb ik kennisgemaakt met de ouderenzorg. Omdat ik in de kraamzorg wilde werken, volgde ik een zorgopleiding. Tijdens mijn studie ben ik in Parkwijk in de vakanties als verzorgende aan de slag gegaan. Na mijn opleiding ben ik in de kraamzorg gaan werken, maar daar bleek toch niet mijn hart te liggen. Dat had ik in Parkwijk aan de ouderen verloren. Ik heb de kraamzorg vaarwel gezegd en ben in Lisse in de ouderenzorg gaan werken. In eerste instantie met veel plezier, maar ik wilde meer en dat was daar niet mogelijk. Nu werk ik weer bij HOZO en heb ik de opleiding tot verzorgende 3 IG mogen doen. Het voelt zo goed om weer terug te zijn waar ik ooit begon! De sfeer, de mensen en de mogelijkheden om mij te blijven ontwikkelen maken dat ik nooit meer weg wil. De volgende stap is mijn diploma voor eerst verantwoordelijk verzorgende halen! De zorg zwaar? Tuurlijk, mensen komen met een veel grotere zorgvraag binnen, er worden steeds meer regels opgelegd en er is een tekort aan personeel, maar elke dienst ga ik met veel plezier naar mijn werk. Mijn hart zal altijd bij de ouderen en bij HOZO blijven liggen."

Sandra: "25 jaar geleden liep ik voor school stage in Parkwijk. Ook ik wilde eigenlijk de kraamzorg in, maar tijdens mijn stage ontdekte ik dat ik de ouderenzorg veel leuker vond. Na mijn stage ben ik als vakantie- en weekendkracht gebleven en na drie maanden in vaste dienst gekomen. Vijf jaar geleden kreeg ik een baan aangeboden in mijn woonplaats. Omdat het mij goed leek ook eens ergens anders te werken, heb ik met gemengde gevoelens afscheid genomen van HOZO. Maar… ik ben weer terug! Of ik spijt heb dat ik bij HOZO ben weggegaan? Jazeker! Er ging geen dag voorbij dat ik mijn oude werk, de sfeer en de mensen niet miste. Nu ben ik bijna klaar met mijn opleiding tot evv-er (eerst verantwoordelijk verzorgende) en weet ik zeker dat dit het vak is waarin en de organisatie waarbij ik wil blijven werken. Parkwijk is mijn tweede thuis. In de afgelopen 25 jaar is de zorg wel een stuk zwaarder geworden, maar er is ook veel meer mogelijk dan vroeger. Ik werk met een heel leuk team en lieve bewoners in een prachtig nieuw huis. Als medewerker wordt er naar mij geluisterd en in mij geïnvesteerd. Wat wil je dan nog meer?"

Voor meer informatie over HOZO, vacatures en opleidingen: www.hozo.nl.

Uit de krant