Guinness Book of Records

Vier maanden geleden hadden we de data geprikt waarop mijn jongste dochter Suzie en ik een weekend weg zouden gaan. Mijn vrouw was eerder al een weekend met de oudste dochter weggeweest. Volgend jaar doen we het andersom. Quality-time. Wij hadden een reis naar Krakau in Polen geboekt. Het moest een van de mooiste steden van Europa zijn. Daarnaast wilden we een bezoek brengen aan Auschwitz. De vlucht, het hotel en de kaarten waren allemaal geboekt.

Opgetogen vertrokken we naar Schiphol op vrijdagavond. Het inchecken en afgeven van de koffers verliep voorspoedig. In no time waren we de douane gepasseerd. Wat kunnen die noodzakelijkheden snel verlopen als je maar met zijn tweeën bent. Eenmaal in het taxfree gebied aangekomen keek ik met een schuin oog naar de grote boardingschermen. Achter de vlucht naar Krakow stond ineens het woord: geannuleerd. Wat krijgen we nou? Dat hebben we nog nooit meegemaakt. Ik keek nog eens: "cancelled-geannuleerd". Het stond er echt. We schoten in de overlevingsstand: we liepen terug naar de T2 balie. Bijna 100 withete medereizigers stonden met bezwete gezichten hun wanhoop op de baliemedewerkers af te reageren. Er waren schrijnende gevallen bij van mensen die hun doodzieke moeder gingen bezoeken en een stel dat een ochtend later een trouwerij had. Enzovoort. En dan denk ik dat ik een stressvol beroep heb… We besloten ons op een andere vlucht te laten overboeken: dat werd Dublin. Het lastige was nog om de koffers te onderscheppen, maar daar werd alles aan gedaan. We vroegen om de terugreis ook op maandag te laten plaatsvinden. Dat was geen probleem. Een uur later dan gepland konden we toch vertrekken. Tijdens het wachten had ik een hotel in Dublin geboekt. En Krakow gebeld dat we er niet konden komen; hotel, transfertaxi en excursie had ik geannuleerd. Het nieuwe avontuur kon beginnen. In een roes van aanpassingsstress kwamen we in de hotelkamer aan. Ik las de papieren van de terugreis nog even door. Toen zag ik dat de vriendelijke baliemedewerker ons op dinsdag pas terug wilde laten vliegen. Dat was verkeerd! Mijn telefoon had geen bereik, gek genoeg, dus moest ik met dochters telefoon bellen met de Schiphol servicebalie. De wachttijd bleek steeds langer dan 10 minuten. Dat werd nog een dingetje. We gingen slapen. Op zaterdag werd ik via-via uit bed gebeld dat er een operatiepatiënt terug was met een opengesprongen wond. Na overleg met het team dat dienstdeed bleek dat zij het al voortvarend aanpakten. Later op de middag lukte het ook om de terugreis omgeboekt te krijgen! Het genieten kon beginnen. Ieren zijn supervriendelijk en beleefd. Op zaterdag middag bezochten we de Guinness brouwerij. Die is zo indrukwekkend groot! Daar komt het Book of Records waarschijnlijk vandaan. En nou maar hopen dat de terugreis soepel verloopt.