Afbeelding

Gouwe ouwe

Column Poespas

Een maandje geleden werden we gebeld door de beheerder van de kinderboerderij van de Keukenhof dat een van hun twee schapen was bevallen en dat het niet goed ging met de lammetjes. Ons ochtendprogramma zat knettervol met afspraken, dus ik besloot in de middagpauze naar de zieke lammetjes te gaan kijken. Ik zou wel in de auto 'lunchen'.

De Keukenhof was nog gesloten dus ik meldde bij een zijingang en via de intercom liet ik weten dat ik er was. Het hek zwaaide open. De auto liet ik voor de poort staan. Twee medewerkers op scooters kwamen naar de poort om mij op te halen. Na een bibberend koude rit langs kale borders en zonder één bloeiende tulp, hyacint of narcis te zien (er moest zich echt een wonder voltrekken, want de opening was aanstaande!) kwamen we bij de mooie dierenweide aan. In de prachtige rietgedekte stal liepen twee zwartkopschapen waarvan er een net had gelammerd. Wat een schitterend gezicht is dat toch altijd: het moederlijke beschermingsinstinct, de blèrende lammetjes en het vers knerpende stro.

De pasgeborenen lagen nog steeds op de bodembedekking, terwijl ze nu eigenlijk al hadden moeten drinken en moeten rondlopen. Ik onderzocht de zenuwachtige moeder. Haar trouwe metgezel was het daar niet mee eens en totaal onverwacht werd ik door haar horens in mijn zij geraakt! Au! Twee ribben leken minimaal gekneusd en maximaal gebroken. Bij de moeder waren geen afwijkingen te vinden: normale temperatuur, de biestmelk was makkelijk uit de tepels te krijgen en de baarmoeder was leeg en voelde goed aan. De lammetjes waren ook gezond, maar helaas onderkoeld en wat uitgedroogd. De overgang vanuit de warme baarmoeder naar de vrieskoude buitenlucht was voor de lammetjes te groot geweest en de moeder was helaas wat te onervaren. Hier waren geen medicijnen nodig, maar zoötechnische maatregelen zoals een warmtelamp en het op gang helpen met een drinkflesje. Een kwartier na het eerste flesje stonden de lammetjes al! Ik liep alleen terug naar de zijingang. Toen ik daar in de buurt kwam, heerste er grote paniek. Werkelijk niemand kon erin of eruit! Er stonden zes auto's en twee vrachtwagens voor het hek en vier auto's wilden het park uit. Maar de ingang was geheel geblokkeerd door mijn auto… Een rood aangelopen receptioniste verzuchtte dat ze overal naar me had gezocht. Zelden heb ik mensen zo blij gezien omdat ik ergens vertrok en zodoende de weg vrijmaakte. De dierenweide was klaar voor het ontvangen van de ongeveer één miljoen bezoekers die elk jaar naar de Keukenhof komen. Nou de bollen nog.

Lodewijk Kamps is met vakantie; daarom deze week een gouwe ouwe.

Uit de krant