Verkiezingen gemeenteraad gijzelen kabinetsformatie

Bijna drie maanden geleden alweer, kozen we een nieuwe Tweede Kamer. Het moet gezegd, een knap ingewikkelde uitslag. De regeringspartijen VVD en PvdA betaalden een flinke prijs voor vier jaar regeren. De VVD een kwart en de PvdA bijna driekwart van de zetels kwijt, mede dankzij de enorme bezuinigingen die in hun regeerperiode werden doorgevoerd.

Maar, het huishoudboekje van de Staat is weer op orde, de economie groeit weer net als de werkgelegenheid. En dat na jaren van economische crisis. Nederland zit weer in de kopgroep van Europa. Het landsbelang is gered. Echter, daar dachten de heel wat kiezers anders over. Het partijbelang van VVD en vooral van de PvdA heeft dan ook geen baat gehad bij regeringsdeelname. Voor wie ambities heeft in de politiek, zo gaat dat dus. Een politicus leeft of sterft door het zwaard van de kiezer.

Ondertussen zijn we drie maanden verder na wat informatief geSchipper tussen mogelijkheden voor een nieuw kabinet. Zonder resultaat: de standpunten liggen te ver uiteen, het motorblok start niet. De partijen staan nog steeds in de verkiezingsmodus. Alsof het over een verkiezingsstrijd gaat waarbij verschillen moeten worden uitvergroot om groter te worden dan de ander. Of is het speelveld voor de politici te klein geworden omdat al voor de Tweede Kamerverkiezingen de een na de ander werd uitgesloten voor deelname aan regeren.

De VVD en CDA willen niet met de PVV, de SP wil niet met de VVD, D'66 wil niet met de PVV en de Christen Unie, Groen Links liever niet met de VVD, en de PvdA heeft goede reden om nu even niet mee te doen. Doe dan ook, de volgende verkiezingen zijn niet meer ver weg, over negen maanden al zijn er gemeenteraadsverkiezingen. Winnaars van nu kunnen dan verliezers zijn en omgekeerd. Zodoende gijzelen deze verkiezingen nu de kabinetsformatie. Gelijktijdig het landsbelang en het partijbelang te dienen is kennelijk op dit moment te veel gevraagd van politieke partijen.

Dat belooft niet veel goeds. Opperverkenner Tjeenk Wellink doet nu zijn best, zelfs bij hem thuis wilde hij ze samenbrengen. Tevergeefs. Daarom laat hij ze nu de nestgeur van Catshuis ruiken in de hoop dat de neuzen niet langer in verschillende richtingen staan maar instinctief gedrag oproept in dezelfde richting: het Catshuis. Als compromissen niet mogelijk zijn, dan maar partijen aan de macht laten ruiken om vooruit te komen. De macht en de geur van herkenning, daarmee moeten toch vier partijen te verleiden zijn. De inhoud komt later wel want de wereld verandert toch met de dag. Wat je vandaag aan beleid bedenkt is morgen al weer achterhaald door de werkelijkheid of door nepnieuws onderuit gehaald. Eerst die gemeenteraadsverkiezingen, daarna zien we wel. Regeerakkoord? Een A-viertje met hoofdlijnen moet voldoende zijn voor die negen maanden. Daarna praten partijen opnieuw met elkaar, kijken wie dan de sterkste is.

Zo vangen ze twee vliegen in één klap, het rijk en de gemeente. Daar halen ze hun neus niet voor op. Het proces is nu even belangrijker dan de inhoud. Dit, om partijpolitiek te overleven in de onzekere wereld. Landsbelang? Ach….