Onderwijzers blikken terug

Hillegom ♦ Dit schooljaar viert basisschool de Johannesschool het 125-jarige bestaan met een verjaardagsborrel op 16 juni. In aanloop daarvan zal elke week een andere betrokkenen van de school terugblikken op de tijd bij de Johannesschool. Deze week zijn voormalige leerkrachten Leo Godyla en Ben de Heer aan de beurt.

Door Remco Out

Beide oud-leerkrachten, beter bekend als meester Leo en meester Ben, zijn nog steeds verbonden aan de school. Ze proberen nog elke vrijdagmiddag op de borrel te komen. Hoewel Godyla al met pensioen is, helpt hij nog geregeld met lesgeven. Dat ze een goede band hebben met de school, is goed te merken aan hoe lang ze er gewerkt hebben.

Meester Leo begon 33 jaar geleden. Wel heeft hij tussendoor een paar jaar op een andere school gewerkt. Meester Ben heeft zich hier 36 jaar lang als onderwijzer bewezen. Beide vinden en vonden de Johannesschool heel gezellig. "De grote bindende factor was directeur Ger van Dorp. Hij verstond de kunst om de school te profileren", vertelt meester Leo. Op de school werd ook veel samen georganiseerd. Zoals voetbaltoernooien op woensdagmiddag.

Ouders hielpen zelfs met het schilderen van de school. "Op een zaterdag hebben we met leerkrachten, ouders en kinderen de tegels van de speelplaats gerooid. Per tegel kwam er dan een dubbeltje in de kamppot. Verder hebben we ook bij Bakkerij Out zakjes pepernoten gevuld. Daarvoor kregen we ook weer geld voor het kamp", laat meester Ben weten.

Op de Johannesschool was zeker ook veel plaats voor grappen. Meester Ben en Leo hielden daar erg van. "Op 1 april haalden we altijd een geintje uit. Ooit hadden we een keer bedacht dat de NOS opnames zouden komen maken.

Iedereen moest in het rood, wit en blauw komen om het volkslied te zingen. Die geintjes waren altijd leuk. Ook bij de docenten onderling haalden we vaak grappen uit", vertelt Godyla. "Tijdens kamp maakten we de kinderen wijs dat het in de avond gevaarlijk was op de Veluwe door de wilde zwijnen. Het enige dat hielp was een vies zalfje. De apotheek hielp mee door het vieze smeersel te maken. De grootste doerakken smeerden het meeste op!", herinneren ze zich lachend.