Referendum en gebakken peren

Nog één keer en dan hou ik echt op over de uitslag van het Oekraïne Referendum waardoor Nederland nu met de gebakken peren zit.

Premier Rutte heeft van de Tweede Kamer tot vandaag 1 november de tijd gekregen om een oplossing te vinden in Brussel voor het Nederlandse "neen" tegen het Samenwerkingsverdrag tussen de EU en Oekraïne. Zo niet dan moet het Kabinet de een wetsvoorstel indienen om de steun aan dit verdrag in te trekken, ook al heeft de Kamer eerder al ingestemd met dit verdrag. Echter, in het zicht van de Tweede Kamer verkiezingen vindt een aantal politieke partijen opeens dat de "stem van het volk" gehoord moet worden. Nou, over dat "neen" van het volk valt nog al wat af te dingen. Waarschijnlijk herinnert u zich ook alleen nog maar dat 64% van de Nederlanders het Oekraïneverdrag verworpen hebben.

Daar klopt echter geen bal van! Wilt u de precieze aantallen weten: van elke 100 stemgerechtigde Nederlanders hebben er slechts 32 gestemd. Daarvan hebben er 20 tegen en 12 voor gestemd. En 68 mensen hebben helemaal niet gestemd, de zwijgende meerderheid. "Wie zwijgt stemt toe", is een gezegde.

Als dat waar is, dan hebben slechts 20 op de 100 Nederlanders het voor elkaar gekregen Nederland zo met de gebakken peren te laten zitten. Vergelijkbaar met de Walen die voor heel Europa en de wereld zo voor schut stonden omdat een nieuwe linkse Premier van Wallonië (!) weigerde het CETA verdrag met Canada te tekenen. Wel, dat staat Nederland ook te wachten, voorspel ik u.

Nederland wordt niet langer gidsland in Europa maar 'afvoerputje' van Europa, met alle gevolgen van dien. Denk bijvoorbeeld aan de afwikkeling van de MH 17 ramp. Nederland als geïsoleerd eiland van Europa, terwijl we het voor onze veiligheid en handel juist van Europa moeten hebben. Premier Rutte overdreef dan ook niet toen hij de politieke partijen smeekte hun rug recht te houden en geen slappe knieën te tonen en te staan voor hun besluit dat ze eerder genomen hebben.

Volksverlakkerij

Dus, het Oekraïneverdrag steunen in het belang van volk, vaderland en Europa in plaats van de oren naar een handje vol populistische dwarsliggers te laten hangen. Maar ja, daar is visie en moed voor nodig, en waar vind je dat nog in de politiek? Een goede volksvertegenwoordiger durft, indien nodig, ook met argumenten zijn eigen volk tegen te spreken. Zo niet dan bedrijft hij of zij pure volksverlakkerij!

Het is immers een angstige illusie te denken dat de "kiezer altijd gelijk heeft", zoals zo vaak beweerd wordt. De kiezer geeft eens in de vier jaar het vertrouwen aan haar of zijn volksvertegenwoordiger, of het nu de Gemeenteraad (2018) of het Parlement betreft (2017). De kiezer is zo vertegenwoordigd in de besluitvorming. Daarbij wordt geaccepteerd dat mening over kwesties kunnen verschillen, maar niet dat er over de feiten wordt gelogen. In zo een representatieve democratie hoort geen referendum thuis. Dat is eerder het domein van politieke gelegenheidsdieven die voor eigen eer en glorie gaan.

Referendum? Is niet in het algemeen belang! Punt.