Juf Ria met pensioen: 'Het tekort aan leerkrachten is een groot probleem'

Ria Grimbergen, voor veel ouders van kleuters beter bekend als juf Ria, stopt deze zomer. Ze gaat met pensioen. Ze heeft daar wel een dubbel gevoel bij: "Aan de ene kant meer vrije tijd voor andere dingen, maar aan de andere kant voelt het stoppen terwijl er zo een groot tekort aan leerkrachten is, niet goed. En de leerlingen natuurlijk, die zal ik missen." Het tekent haar passie en betrokkenheid voor het onderwijs.

Door Jos Draijer

Ria Grimbergen (64, zelf moeder van drie kinderen) staat al vanaf 1974 voor de klas in Hillegom. Eerst op de Rafaël kleuterschool in Elsbroek, later op de Drempel. Na enige onderbrekingen vanwege gezinsuitbreiding, werkte ze vanaf 1991 onafgebroken op basisschool De Giraf.

Ze werd gevraagd daar tijdelijk te komen werken, maar dat werden dus 28 jaar. Altijd in de onderbouw van de basisschool. Ze heeft daar geen spijt van want "het ontwapenende, het enthousiasme en het vol verwondering zijn van 4 tot 6 jarige kinderen boeit en inspireert mij nog steeds. En de eerste twee jaar van de basisschool zijn zo belangrijk voor de kinderen."

Sinds een aantal jaren is ze ook onderwijscoördinator van de onderbouw en lid van het managementteam van haar school De Giraf. Kortom, een zeer gemotiveerde juf met heel veel ervaring. Een goede reden om haar ook te vragen naar de belangrijkste veranderingen in het onderwijs waar zij als leerkracht in de praktijk mee te maken kreeg. Zoals de overgang van de lagere school en de kleuterschool naar één nieuwe basisschool.

Hoe kijkt u daar op terug, die verandering?

"Dat is al weer ruim 30 jaar geleden. Ik heb toen cursussen gevolgd om die overgang voor de kinderen soepel te laten verlopen. Ik ben eigenlijk verbaasd die cursussen er nu nog steeds zijn want kleuters worden echt wel beschouwd als basisschoolleerlingen. Ook al moeten kinderen de hobbel nemen van de overgang van het spelend leren naar het leren van taal, rekenen, en andere vaardigheden bij de overgang van groep 2 naar groep 3. Maar in de praktijk is dat onderscheid minder groot dan men denkt. Spelen en leren liggen heel dicht bij elkaar. Ik maak me niet zo zorgen over die continue leer- en ontwikkelingslijn. We zitten in één gebouw, er is goed overleg met collega's van de midden- en bovenbouw. Dus dat zit wel goed. Bovendien, wat is er mis dat kinderen een hobbel moeten nemen in het leven? Daar leren ze van".

Nog andere veranderingen meegemaakt?

"Ja, het afschaffen van het speciaal onderwijs. Het programma ' Weer samen naar school'. Dus leer- en gedragsproblemen in de klas zelf oplossen. Je hoort veel kritiek op die verandering omdat kinderen met gedragsproblemen in het reguliere basisonderwijs heel veel tijd en aandacht vragen. En die is er niet, en dus gaat die aanpak teveel ten koste van de andere kinderen.

Bovendien in de onderwijzersopleiding wordt nauwelijks aandacht besteed aan leerlingen met gedragsproblemen. Leerkrachten worden opgeleid voor 'doorsnee leerlingen' en niet voor leerlingen met gedragsproblemen.

Dat vraagt om een speciale aanpak door daarvoor opgeleide leerkrachten.

Passend onderwijs moet voor iedereen gelden.

Maar, ter voorkoming van misverstanden, lastige kinderen of kinderen met een leerstoornis, dat is nog wel te handelen in de klas. Maar van kinderen met een ernstige gedragsstoornis, daar heeft de hele klas last van. Het betreffende kind ook trouwens, want die krijgt niet de aanpak die bij dat kind past."

Is het onderwijs wel klaar voor de toekomst?

"Dat denk ik wel. Als ik zie hoe jonge zeer gemotiveerde leerkrachten goed bezig zijn met leerlingen, dan heb ik daar veel vertrouwen in. Maar een echt probleem is wel het schrijnend tekort aan nieuwe leerkrachten. Maar ook de hoeveelheid administratie voor een leerkracht. Vergeleken bij vroeger is dat wel heel erg toegenomen. Ik heb nu 33 leerlingen, dus veel tijdrovende administratie."

Als u een dag minister van onderwijs was, welke drie besluiten zou u nemen?

Mmm…. (na enig nadenken):

"Een basisonderwijs zonder gesloten zuilen maar met ruimte voor diversiteit ontwerpen waar efficiënter wordt samengewerkt waardoor de financiële middelen beter kunnen worden besteed aan waar dat het hardst nodig is.

Speciaal onderwijs weer terugbrengen zodat er passend onderwijs voor alle kinderen ontstaat. Kwetsbare leerlingen met ernstige gedragsproblemen moeten door specialisten geholpen worden.

En, de klassen verkleinen tot een wettelijk vastgelegd maximum van 24 leerlingen."

Tot slot, wat was uw verdrietigste en uw leukste herinnering?

"Het meest verdrietig was het feit ik dat de begrafenis van vier collega's heb meegemaakt. Heftig was dat. De leukste herinneringen waren opmerkingen van drie vaders van nieuwe leerlingen tijdens voorstelrondje op een informatieavond aan het begin van het schooljaar: "Het gaat goed komen met mijn dochter dit jaar, want ik heb zelf ook bij juf Ria in de klas gezeten."

Nog een hartewens?

"Een heel mooie school voor De Giraf en dat zich daar goede nieuwe leerkrachten aanmelden."